ช่วงเช้าสอบถามข้อมูลโดยตรงจากนายกเทศมนตรี
ได้ข้อมูลมาว่า ชาวบ้านอาชีพ ปลูกยางพารา เลี้ยงปลาในกระชัง จับกุ้งกรามกรามในอ่างเก็บน้ำ
ขันตอนการทำยางพาราคือ 3 ทุ่ม กรีดยาง แล้วเก็บน้ำยางตอนเช้ามืด
นำน้ำยางที่ได้ผสมกรด แล้วรีดออกมาเป็นแผ่น
ปัญหาที่เกี่ยวกับยางพาราคือ
- ราคาตกต่ำ
- โจรขโมยน้ำยาง
- น่ำหนักยางหายไประหว่างขนส่ง
- หน้าฝนตากยางไม่ได้ ทำให้ได้ราคาไม่ดี
หลังจากนั้นไปทานข้าว รสชาติออกแนวรสจัดมากๆเลย
มาสำรวจต่อที่ชุมชนพอเพียง
ที่นี่เข้ามาอยู่ฟรีบ้างหนึ่งหลังมี 1 ห้องนอน
ทีนี้เค้าไม่สนใจจะใช้เทคโนโลยีเพิ่มผลผลิตเลย
น่าเสียดายจริงๆ
การประมง หล้งจากสร้างเขื่อนกุ้งกลับไปวางไข่ที่ปากอ่าวไทยไม่ได้
กรมประมงเลยใช้วิธีซื้อกุ้งที่ไข่จากชาวบ้านแล้วเอาไปเพาะเลี้ยงที่ปากอ่าว
แล้วนำตัวอ่อนกลับมาปล่อยคืนในอ่างเก็บน้ำปะแส
การเลี้ยงปลาทับทิมในกระชัง ตื่นเต้นมาตอนนั่งเรือไปดูที่กระชัง
เค้าจะต้องมาให้อาหารปลา วันละ 3-4 ครั้งครั้งละ 1 ชั่วโมง ประมาณ 12 กระชัง
1 กระชังกว้าง 5x5 เมตร มีปลา 1000 ตัว เลี้ยง 4 เดือน งบประมาณลงทุนประมาณ 2 แสนบาท
ในหารให้อาหารปลาบางครั้งต้องคลุกยาให้ด้วยต้องคอยสังเกตอาการเอาเอง
บางครั้งน้ำขั้นทำให้หน้าบริเวณริมน้ำเน่า ออกซิเจนต่ำ ต้องเปิดออกซิเจนให้ปลาด้วย
มีความต้องการเครื่องให้อาหารปลาอัตโนมัติตามเงื่อนไขนี้
- ให้อาหารปลาวันละ 3-4 ครั้ง
- ให้ในปริมาณที่ปลากินอิ่มสังเกตจากปลาจมลงไปไม่ขึ้นมากินอาหาร
ถ้าทำให้อาหารชนิดจมลอยได้ก็จะช่วยต้นทุนการผลิตได้มาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น